مذهبي -آموزشي

 2008-10-2419:05:33 خوف امام صادق (ع ) از خدا غذای داغی را به حضور امام صادق (ع) آوردند ، چندین بار فرمود : (( نستجیر بالله من النار. )) (( پناه می بریم به خدا از آتش جهنم . )) ما قدرت خوردن غذای داغ را نداریم ، پس چگونه قدرت تحمل آتش دوزخ را داشته باشیم . این گفتار را فرمود تا غذا خنک شد واز آن خورد . روزی بند کفشش پاره شد ، وکفش از پایش در آمد ، با پای برهنه راه رفت ، درحالی که دستهایش را به سوی آسمان بلند کرده وبه خدا عرض می کرد : ((  رَبِّ لا تَکِلنی اِلی نفسی طَرْفَهَ عَینٍ  اَبَداً لا اَقَلَّ مِن ذالِک لا اَ کثَر.   ))(( پروردگارا مرا به اندازه ی یک چشم به هم زدن ونه کمتر ونه بیشتر به خودم وامگذار. )) در حالی که قطرات اشک آن چنان از دیدگانش می ریخت که از اطراف محاسنش سرازیر می شد . جالب این که امام صادق (ع) همراه خود پارچه ی سبزی داشت که در آن مقداری تربت خاک قبر امام حسین (ع) گذاشته بود ، وهنگامی که وقت نماز می رسید آن تربت را بر سجّاده اش می ریخت وبر آن سجده می کرد . وچنین است که نمازی که با یاد ایثارگری آمام حسین (ع) باشد موجب کمال نماز است وبه نماز روح تازه ای می بخشد.